Karen's weblog

Ik ben pas twee dagen in India, maar ik heb het gevoel dat ik er al dagen ben, zoveel heb ik al meegemaakt. Zaterdag vertrok ik vanaf Dusseldorf om 15.25 uur. Jan, Marjanneke en Lotte kwamen me uitzwaaien en toen ik bij de incheckbalie stond hoorde ik iemand mijn naam zeggen. Het bleek Bonnie te zijn van Hogeschool Zuyd, die met hetzelfde vliegtuig vertrok. Een aardige baliemeedewerkster zorgde ervoor dat we naast elkaar konden zitten. We reisden met de Emiraten ( een heel luxe vliegmaatschappij) naar Bangalore. Het eerste gedeelte tot Dubai zaten we in een heel groot vliegtuig, dat erg ruim was. De stuwardessen hadden hoedjes op met sluiertjes  en kwamen steeds langs met allerlei hapjes, drankjes en warme doekjes om je handen schoon te vegen. Iedereen had een eigen tv scherm met de nieuwste films erop, muziek en spelletjes . De reis verliep confortabel en de volgende morgen waren we om 9.00 uur plaatselijke tijd in Bangalore. Het hotel is niet lux te noemen, maar prima geschikt voor een paar dagen Bangalore.

We hebben ’s middags wat rondgelopen in Bangalore en kunnen genieten van de verkeerschaos in een grote Indiase stad. Oversteken is hier werkelijk levensgevaarlijk en iedereen  die auto rijdt of een riksja bestuurt, drukt hier constant op de toeter. Ik heb nog nooit zo’n chaos meegemaakt als hier in Bangalore. ’s Middags de andere stagiaires opnieuw ontmoet en wezen winkelen in de shoppingmall. Ik  heb het gevoel dat ik beland ben in een sprookje van 1000 en een nacht, zo mooi zijn de meeste vrouwen hier gekleed. Prachtige kleren en sari’s in de meest fantastische kleuren en borduursels. In een winkel met alleen maar traditionele Indiase kleding, heb ik een sari aangepast.  De volgende morgen hebben we een kerk bezocht en wat spektaculairder was, een groot Hari Krishna centrum. We kregen een vip behandeling en mochten via speciale poortjes en gangetjes de tempel en de heiligdommen van de Hari Krishna van zeer dichtbij bekijken. Een monnik leidde ons rond, gaf uitleg en nam ons mee naar een speciale prachtig versierde kamer voor een videopresentatie. Ook mochten we in de keukens kijken, waar dagelijks voor 100.000 arme kinderen in Bangalore en omgeving wordt gekookt. De maaltijden worden 5 dagen per week rondgebracht naar arme schoolkinderen. Heel indrukwekkend.

’s Middags hebben we een botanische tuin bezocht, maar daar heb ik helaas niet zoveel van kunnen zien. Ik had (zoals ik al had verwacht) last van mijn buik en heb buiten op een bankje voor het toiletgebouw zitten wachten tot het weer een beetje beter ging. Mijn eerste kennismaking met de Indiase toiletten was trouwens in de  Hari Krishna tempel. We moesten daar onze schoenen uitdoen en tassen mochten niet mee. Dus op blote voeten en zonder aanvullende middelen de steptoiletten in, met alleen een emmertje water. Dat was wel even wennen! Morgen vertrekken we naar Usha Kirana waar de introductieweek van start gaat. Dit ligt buiten Bangalore in een prachtige omgeving. Hier zullen we allerlei lezingen bijwonen en verschillende excursies gaan maken. Ik ben heel benieuwd. Het enige nadeel daar is, dat er geen internetverbinding  is. Dus is het niet mogelijk om mijn weblog aan te vullen en mijn familie te skypen. Het zal dus een weekje duren, voordat ik weer in staat ben om een berichtje op mijn weblog achter te laten.

Hoera, mijn visum is goed gekeurd.

Vorige week ben ik naar het visumbureau in Wijnandsrade geweest en heb ik de nodige papieren en paspoort daar achtergelaten. Ik kreeg te horen, dat het nog wel eens moeilijk zou kunnen worden om een visum voor een half jaar te krijgen. Mij werd geadviseerd om al vast eens na te denken over een alternatief.  Hier werd ik niet echt blij van en ik was de dagen daarna dan ook behoorlijk gestrest. Gelukkig hoefde ik maar twee dagen te wachten op de uitslag en kon ik daarna mijn visum ophalen. Ik mag tot 13 februari in India blijven en mijn retourticket staat gepland op 24 februari vanaf Colombo (Sri Lanka)

Nog maar drie dagen en dan vertrek ik richting Bangalore voor een introductieweek.  Nooit gedacht, dat de voorbereidingen zoveel tijd en energie in beslag zouden nemen. Mijn halve vakantie ben ik aan het rommelen en inkopen doen voor mijn reis naar India, maar gelukkig ben ik nu bijna klaar. Ik krijg steeds meer zin om te gaan en kan bijna niet meer wachten om mijn toekomstige leerlingen van het SSC te ontmoeten.